I feel better, zingt Gotye in een bekend liedje van hem. Hoeveel deugd dat kan doen, als je eindelijk kan zeggen ‘now I’m not down anymore’, dat kon ik vandaag beamen.

De rugpijn die bijna een week aanhield, is bezweken voor de grote hoeveelheden warmte die ik hem gunde, de rust en de behandeling van de vaardige osteopaat. Vandaag zei de rugpijn eindelijk: ‘ok, goed dan, ik bind in’. Met nog een laatste stuiptrekking van stijfheid heeft hij met stille trom mijn lijf verlaten.

Komt daarbij dat ik een thuiswerkdag had én dat die ditmaal niet doorkruist werd door een telefoontje om holderdebolder hier of daar naartoe te komen, om te tolken, bijvoorbeeld. Nee, ik heb een groot deel van de taken die ik voor vandaag voorzien had, kunnen afwerken: puntenlijsten van studenten in orde zetten, me voorbereiden op de laatste reeks van hun presentaties die morgen gebracht worden, en nog een deel werkjes verbeterd op de koop toe. Ik deed het allemaal met wat muziekjes op de achtergrond en verloor er mijn concentratie niet bij. Een Klara-podcast vertelde me meer over Purcell en liet enkele prachtige fragmenten horen, daar wil ik meer van!

Op de middag was ik erop gebrand even naar buiten te gaan, zodat ik me tegen het einde van de dag niet opgebrand zou voelen. Zo had ik het geluk wat weldadige zonnestralen op mij te laten schijnen terwijl ik de geur van vers gemaaid gras inademde en mijn blik erover liet dwalen. Op het bankje dat mij uitnodigend wenkte, kon ik moeilijk anders dan een minuutje zitten kijken naar een merel die snoepte van de rijpe kersen. Om uiteindelijk, met nog enkele werkuurtjes in het vooruitzicht voordat de kinderen zouden thuiskomen, de opname van een vergadering te beluisteren die ik niet kon bijwonen.

Het is mooi als alles een keer gewoon op zijn plaats valt. Want heel vaak is dat niet zo, om redenen die ik niet in de hand heb. Eergisteren zat ik nog in zak en as met die rug, en morgen, weet ik nu al, is het wél hossen van de ene plek naar de andere. Dan zul je net zien dat er ook nog wat telefoontjes tussendoor komen… Maar goed, dat zien we dan wel weer. Voor vandaag mag ik alvast terugblikken op een goed gevulde, maar rustig afgewerkte dag.

Een hele opluchting.