Daar ga je dan, blub, het warme badwater in.

De spanningen stromen voelbaar weg, je laat ze achter tussen de schuimvlokken.

Het geurt heerlijk, je geniet, even is er alleen maar jij en het bad, jij in het bad.

Je ontspant, ontsnapt. De warmte in.

Je hebt ernaar uitgekeken, twee dagen al. Loopschoenen aantrekken en wegwezen. Gisteren lukte het niet: er ‘kwam iets tussen’ – een passe-partout voor allerlei redenen of uitvluchten, in ieder geval, nog zo eentje: ‘het is er niet meer van gekomen’.

Vandaag dan. Je hebt geluk, want het weer zit beter mee dan gisteren. Het scheelt maar een graad of twee, maar je voelt het toch, en vooral: er is wat zon. Eindelijk.

Het verschil tussen wandelen en lopen is die fractie waarin jij zweeft. Níet met beide voetjes op de grond.

Alle to do’s blijven achter je, wat nog moet, mag nu wachten. Jij loopt.

Je ontspant door te ontsnappen. Naar de buitenlucht.

Een paar weken geleden plande je ze al. Deze yogales. Een moment vinden tussen alle andere agenda-items is toch telkens weer een dingetje. Vorige keer heb je moeten annuleren, een plicht riep. Dat gebeurt wel meer, en net die flexibiliteit om te kunnen annuleren als het echt niet anders kan, vind je goed. Al wil je er geen misbruik van maken.

Je hoofd zit nog vol wanneer je plaatsneemt op de mat. Maar de foon staat op vliegtuigstand. Onverstoorbaar zit je daar.

‘Kom maar even toe,’ zegt de yogajuf. Dat probeer je. En zachtjes aan lukt het. ‘Voel hoe je daar zit, voel je zitbotjes’: een eenvoudige instructie. Samen met wat meditatieve muziek en dankzij enkele gerichte ademhalingsoefeningen kom je in een ontspannen sfeer. Braaf volg je alle instructies. Dit is voor jou de meerwaarde van een les versus zelf oefenen. ‘Bij de les blijven’ is makkelijker… tijdens een les! Is het omdat je verandert van ruimte, of omdat je met een aantal gelijkgestemde zielen bent? Omdat de sfeer daar toch weer anders is?

Eerst yang, dan yin.

Eerst energie, dan rust.

In die rust hervind je jouw energie. Je zoekt de pauzeknop op, en voelt hoe hard dat nodig is.

Je ontspant, je ontsnapt. Naar een rustpose.

Je kan weer verder.